Soneto 24

SONETO 24

ni William Shakespeare

malayang salin ni Gregorio V. Bituin Jr.

20 pantig bawat taludtod (tugmaang abab-cdcd-efef-gg)

Mata ko'y umakto bilang pintor / at talaga namang nakatutok

Sa talahanayan niring puso't / nagkahugis ang iyong kariktan

Habang katawan ko yaong kwadro / kung saan iyon itinatampok

At sadyang nasa sining ng pintor / ang niloob niya't kaisipan.

Sa pamamagitan lang ng pintor, / kasanayan niya'y makikita

Upang yaong larawan mong tunay / ay mahanap kung saan naukit;

Na sa pabrika niyaring dibdib / ay naroroong nakabitin pa

Dahil sa mata mo, durungawan / niya'y may kinang na gumuguhit.

Ngayon tingni ng mata sa mata, / ano bang nangyaring buti roon:

Hugis mo'y pininta ng mata ko, / at gayon ka rin naman sa akin

Bilang durungawan sa dibdib ko, / kung saan Haring Araw na iyon

Ay nalulugod na sumisilip / upang ikaw'y pakatitigan din;

Gayupaman, sining nila'y nais / purihin ng gayong matang tuso

Iginuguhit anong makita, / puso man nila'y di batid ito.

06.02.2022

Tugmaan batay sa aralin sa katutubong pagtula:

abab - katinig na mahina o; katinig na mahina a;

cdcd - patinig na walang impit a; katinig na malakas i;

efef - patinig na walang impit i; 

gg - patinig na walang impit o.

SONNET 24

from the book The Sonnets, by William Shakespeares, Collins Classics

Mine eye hath play'd the painter and hath steel'd,

Thy beauty's form in table of my heart;

My body is the frame wherein 'tis held,

And perspective it is best painter's art.

For through the painter must you see his skill

To find where your true image pictur'd lies,

Which in my bosom's shop is hanging still,

That hath his windows glazed with thine eyes.

Now see what good turns eyes for eyes have done:

Mine eyes have drawn thy shape, and thine for me

Are windows to my breast, where-through the sun

Delights to peep, to gaze therein on thee;

Yet eyes this cunning want to grace their art,

They draw but what they see, know not the heart.