minsan, ayaw ko nang mag-isip, ayaw nang kumatha
minsan, nais ko nang biglang mawalang parang bula
ang panahon ng kwarantina'y nakakatulala
animo'y digmaang ang patay ay kabi-kabila
nais ko nang matulog kahit labinglimang taon
at gigising lang sa ikalabing-anim na taon
maglalakbay doon sa malayo, maglilimayon
magmumulat na lang ng mata sa ibang panahon
ah, depresyon na ba itong aking nararamdaman
ay, di pa tapos ang laban, di ba? walang ayawan!
nagsusulat pa rin ako't nagsisilbi sa bayan
patuloy ang pagkatha't kumakatha sa kawalan
hungkag ba ang buhay sa panahon ng kwarantina?
buhay ba sa mundo'y anong esensya, ang halaga?
marahil kailangan ko itong itulog muna
at baka bukas masalubong ang bagong umaga
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
40 days at 40 nights na sa ward
40 DAYS AT 40 NIGHTS NA SA WARD umabot na kami ng apatnapung araw at apatnapung gabi dito sa ospital kaytagal namalagi, pagkain ay lugaw paa...
-
CHESS MASTER NICOLAS, 11, PIPIGA NG UTAK muling makikipagpigaan ng utak si Nika Juris Nicolas na sasabak sa torneyong World Cadet Rapid a... -
PAYAK NA HAPUNAN bangus na inadobo sa toyo at suka at ginayat na mga mumunting gulayin kamatis, sibuyas, at dahon ng sibuyas na kaysarap ul... -
napakaganda ng kanyang mukhang di masilayan sabik nang makita ang diwata ng kagubatan nawa'y makaharap ang pangarap kong paraluman tu...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento